ملت شریف ایران
عزم ملی ،همبستگی ملی ،میثاق ملی
در سررسید “چشم انداز بیست ساله کشور” که توسط آقای علی خامنه ای ارائه گردید و قرار بود اجرای آن ایران را در جایگاه “قدرت اول ” منطقه قرار دهد نه تنها این هدف محقق نشده بلکه ملاحظه مینمائید که در نتیجه حکمرانی نابخردانه رهبر نالایق و منعزل ، کشور عزیزمان همزمان با انواع “تهدیدات نظامی” و ” تحریمهای کمرشکن “برونمرزی و نیز بحرانهای درونمرزی و فقر فراگیر و “سقوط ارزش پول ملی به یک پانزده هزارم ” در ایران سرشار از ثروت ،مواجه گردیده و آنچه نزدیک به نیم قرن به بهای بیچارگی کشور در منطقه “رشته شده بود پنبه شد” تا آنجا که اکنون “موجودیت کشور نیز در خطر “افتاده است.
این شکایت را کجا بریم که پس از دو “انقلاب ” ۱۲۸۵ و ۱۳۵۷ و ناکامی در تحقق اهداف آنها و تجربه ناموفق “اصلاح طلبی ” که بخاطر “ساختار متناقض و منقبض “نظام ولایی و “دشمنی”شخص علی خامنه ای نسبت به “کشور و ملت ایران “، به شکست کامل انجامید و طی ربع قرن اخیر دست کم پنج قیام توسط فرزندان سلحشور این مرز و بوم بوقوع پیوست که علیرغم هزینه های سنگین انسانی و مادی ، عمدتا بدلیل سرکوب شدید و فقدان ” رهبری ” منجر به پیروزی نشده اند که آخرین مورد آن قیام زن ،زندگی ،آزادی بود که علیرغم شکوه و صلابت کم نظیر و برانگیختن “تحسین و حمایت” افکار عمومی جهان ، از کنفرانس هشت نفره دانشگاه جرج تاون که افراد فاقد صلاحیت و فرصت طلب برای مصادره رهبری آن خیز برداشتند منحرف و متوقف گردید .
در این میان ابتکارات متعدد برای تشکیل شوراهایی با هدف “هدایت قیام ” بعمل آمده و در جریان نیز میباشد که بعضا بدلیل” وزن کم سیاسی “مبتکران آنها که علیرغم اعتبار و قابلیت اندک ، به “خودبزرگ بینی و خود رهبر پنداری” مبتلا بوده اند یا بعلت عدم مشارکت شخصیت های معتبر و دارای قابلیت که به “خود کوچک بینی و تواضع بی اندازه” گرفتار می باشند به مرحله اجرا در نیامده و یا اگر تشکیل شده ، فاقد “کارایی” لازم بوده اند.
اکنون از یکسو در بحبوحه آنارشیسم جهانی و ناتوانی سازمان ملل متحد در ایفای مسئولیتهای خود و تجاوزات بعضی اعضای دائم شورای امنیت که خود” به اصطلاح ” مسئولیت “حفظ صلح و امنیت بین المللی” ! را بعهده دارد و ” اتهام ” دخالت حکومت ایران در دو بحران مهم خاورمیانه و اوکراین و حمایت از تروریسم و تخلف از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (N.P.T )که در سال ۱۳۴۸ به تصویب پارلمان ایران رسید و خط و نشان هایی که قدرتهای بیگانه برای منطقه و کشور ما کشیده اند و از سوی دیگر ” خشم و نفرت انباشت شده ” داخلی و “فروپاشی اخلاقی” و نیز ورشکستگی و “ناکارآمدی “دولت و حکومت که حتی قادر به ایفای مسئولیتهای ابتدایی و “ذاتی “خود نیستند وجامعه را ” مستعد ” هرگونه بحران تازه از “فروپاشی تا شورشهای کور “نموده مثل همه” بزنگاه “ها در تاریخ این سرزمین که شخصیت های میهن پرست کمر به ” فداکاری “بسته و “ماندگاری” این مرز و بوم را تضمین نموده اند اینک با اعتقاد به اینکه مبارزه برای “آزادی و عدالت و حاکمیت ملی ” نه نیاز به “وکالت ” دارد و نه فقدان وکالت موجب “معافیت ” از آن میباشد و بحکم “مسئولیت اخلاقی و ملی و انسانی ” و صرفنظر از تعلقات و گرایشهای سیاسی و حزبی و سازمانی و صرفا بر اساس “ویژگیهای شخصی و اعتبار علمی و سابقه مبارزاتی و تجربه سیاسی “و باور و تعهد به آزادی و عدالت و دموکراسی و سکولاریسم و اعلامیه جهانی حقوق بشر و تمامیت ارضی و پیام صلح و دوستی به جهان و استراتژی مبارزه “خشونت پرهیز” و تاکتیک “نافرمانی مدنی و اعتصابات ملی ” ضمن “پیش بینی” و پیشنهاد “حرکت سرنوشت “ساز شما در سال جاری برآن هستیم که با کمک و همکاری شما ملت شریف ایران از هرگونه ” خلا قدرت و ناامنی و هرج و مرج و انتقام گیری ” جلوگیری نمائیم .
آنچه پس از جنگ جهانی اول بر سر امپراتوری عثمانی و تکه پاره شدن آن و نیز فروریختن دیوار برلن و پایان دوران جنگ سرد بر سر اتحاد جماهیر شوروی سابق و کشورهای یوگوسلاوی و عراق و افغانستان و لیبی و سوریه و غیره آمد درس عبرتی برای ما میباشد که بدانیم “ماندگاری ایران عزیز “نیاز مبرم به “همبستگی ملی و فداکاری جمعی” ما دارد البته همانگونه که در همه بزنگاه های تاریخ شخصیتهای میهن پرست با خون خود درخت کهنسال ایران عزیز را آبیاری نموده اند و همزمان ” خائنینی ” در خدمت به بیگانگان از یکدیگر سبقت میگرفته اند امروز نیز نباید از خطر خائنین از جمله “میراث داران ژنتیک مزدوری بیگانگان” که به قصد “بازگشت استبداد گذشته” به بهانه لزوم زدن” سر مار ” در تهران مشوق ” تهاجم نظامی خارجی” به میهن میباشند غفلت نمائیم.
اکنون در تقارن تهدیدات خارجی و ابربحرانهای داخلی چه حکومت فاقد مشروعیت بخاطر بقای خود حاضر به پذیرش ننگ بی سیاستی و بی غیرتی و بی عقلی و پخمگی و بی شرافتی در برابر “باج خواهی ” بیگانگان سر تسلیم فرود آورد و چه در راستای “هوسهای ایدئولوژیک “حکومت به امید “امدادهای غیبی” ، وقوع “جنگ غیر قابل اجتناب “گردد که در هر دو حالت “فروپاشی “کشور را به دنبال خواهد داشت بهترین گزینه یک “قیام ملی مدیریت ” شده با چشم انداز استقرار رژیمی سکولار و دموکراتیک و مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر و پیام صلح و دوستی به جهان میباشد که هم تهاجم خارجی را ” بلا دلیل” نماید و از آن جلوگیری کند و هم ” ماده اصلی نزاع و بحران” یعنی جمهوری جور و جهل و فساد را از سر راه بردارد که تحقق این گزینه مستلزم عزم ملی و همبستگی ملی و میثاق ملی میباشد بنابراین توجه ملت بزرگ را به نکات زیر جلب مینماییم:
۱ – پاسخ مبهم به نامه ترامپ (که احتمالا بر تحلیل نادرست مبنی بر اینکه ترامپ تاجر مسلک اهل جنگ نیست که البته در تناقض با دستور وی به قتل ژنرال قاسم سلیمانی و تهاجمات گسترده به یمن میباشد ) احتمال تهاجم نظامی را افزایش داده است.
۲ – نظر به اینکه یکی از مهمترین علل ناکامی در مبارزات اقدامات جدا جدا و نامنظم و نامتحد و منقطع بودن اعتراضات میباشد بنابراین برای ایجاد نظم و یکپارچگی و استمرار و اتحاد ۲۹ فروردین روز ارتش و نیروی زمینی را با حضور یکپارچه در سراسر کشور به نمایش شکوهمند عزم ملی و همبستگی ملی و میثاق ملی تبدیل و با نثار گل به نیروهای مسلح پیوند آنها با مردم را جشن میگیریم.
۳ – نظر به عدم مشروعیت علی خامنه ای و انعزال وی از قدرت و بمنظور جلوگیری از تهاجم نظامی خارجی و نجات کشور و ملت نیروهای مسلح با اغتنام از مناسبت روز ارتش و نیروی زمینی با پیوند به ملت شریف ایران برگی زرین از کارنامه خود در تاریخ ایران زمین ثبت و احترام و اعتبار ملی خویش را بازسازی نمایند و امنیت شغلی خود را برای آینده تضمین کنند.
۴ – به ایالات متحده آمریکا و اسرائیل اکیدا هشدار میدهم که از هرگونه تعرض به ایران خودداری نمایند بدیهی است مدیریت بحران کنونی صرفا در حوزه “مسئولیت ملی ” مردم تمدن ساز و فرهنگ آفرین ایران قرار دارد که با سرنگون کردن حکومت نامشروع ملاها و استقرار رژیمی سکولار و دموکراتیک و مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر و پیام صلح و دوستی به جهان به نیم قرن حکومت ترور و سرکوب و بی ثبات کننده پایان دهد و جایگاه بین المللی خویش را باز یابد.
۵ – رهبر منعزل که کشور را به لبه پرتگاه برده با مشاهده زمینه های قیام “قریب الوقوع” شما ملت سلحشور با توسل به شگرد همیشگی خود پیشاپیش آن را به بیگانگان منتسب کرده و با اعلام اینکه مردم ( تو بخوان آتش به اختیاران مزدور ) آن را خنثی خواهند کرد فرار به جلو را برگزیده ولی ملت بزرگ ما با آگاهی از مسئولیت حقوقی و عملی خود در قبال رفتار حکومت ، با قیام سریع و با صلابت خود معجزه ربع اول قرن ۲۱ را بنمایش خواهند گذاشت و جهان را شگفت زده خواهند کرد.
۶ – اگرچه “رهبری شایسته” ضرورتی اجتناب ناپذیر برای “هدایت قیام ملی “میباشد ولی شناسایی رهبری قیام توسط جامعه جهانی و ارگان‌های بین المللی که آنهم برای پیروزی قیام “ضرورتی اجتناب ناپذیر ” میباشد فرع بر “مقبولیت مردمی و ملی” آن است و اگرچه چنین رهبری ای در فرایند مبارزه و ابراز لیاقت فداکاران ملی بطور طبیعی شناخته و پذیرفته میشوند ولی در این وانفسای بی اعتمادی و بد بینی و آشفتگی و تفرقه مدعیان اپوزیسیون از یکسو و “سرعت ” تحولات و “قریب الوقوع ” بودن خطراتی که کشور را تهدید میکند از سوی دیگر و نیز ضرورت خنثی کردن نقشه دو سویه حکومت که با هدف شکست قیام از یک سو با طرح شعار “رضا شاه روحت شاد و از تاجزاده تا شاهزاده ” تلاش میکند این شعار ها را بنفع کسی مصادره کند که حتی یک تجربه موفق مبارزاتی نداشته و از سوی دیگر پیشاپیش ضمن انتساب قیام شما به طراحی و کارگردانی بیگانگان از هم اکنون شمشیر سرکوب را از رو بسته ، عقل سلیم و هوش سیاسی حکم میکند که در این میثاق ملی نظر منفی یا مثبت خود را نسبت بپذیرش مسئولیت مدیریت قیام ملی توسط فرد یا افراد حائز شرایط و مورد قبول خود اعلان فرمایید تا هم توطئه حکومت و کسانی که ذوق زده و اغوا شده اند و امر بر آنها مشتبه گردیده دوباره امکان به شکست کشاندن قیام شما را نداشته باشند و هم با تفویض “مسئولیت “هدایت انقلاب به شخصیت هایی که توان هدایت انقلاب ملی در وضعیت “جنگی-انقلابی “و مبارزه با حکومت سرکوبگر تا بدندان مسلح را داشته باشند و بتوانند به وضعیت “برزخی “کنونی “انتظار متقابل مردم از اپوزیسیون و انتظار اپوزیسیون از مردم ” که موجب تعلل و بی عملی گردیده پایان دهند بنابراین :
شما را به “عزم ملی “، “همبستگی ملی” ، و “میثاق ملی ” همراه با اظهار نظرتان دعوت مینمائیم.
از سوی شورای انقلاب ملی ایران
قاسم شعله سعدی
۱۴۰۴/۱/۱۴